 De titel van dit blog is UITERAARD wat misleidend, want je zult je studieschuld sowieso ooit moeten aflossen. Alleen is volgens mij niet iedereen op de hoogte van de mogelijkheid een aflosvrije periode aan te vragen, dus daar wil ik je via dit blog graag op wijzen. Ook geef ik je mijn overwegingen hierbij mee. Op mijn 17e wist ik al wat ik wilde gaan studeren en waar. Ik was altijd al behoorlijk koppig en vastberaden. Zoals de decaan op mijn middelbare school zei: “Als jij eenmaal iets besloten hebt, dan ben je daar niet meer vanaf te brengen.” Ik herken mezelf daar inderdaad in. Het zijn eigenschappen die denk ik in mijn VOORDEEL werken als het gaat om het versneld aflossen van mijn hypotheek en indexbeleggen. ;) Ik heb dus vastgehouden aan wat ik op mijn 17e had bedacht en ben gaan studeren in september 1999. Het eerste jaar ben ik thuis blijven wonen, omdat er een flinke wachtlijst was voor een kamer. Vanaf het tweede jaar had ik een studentenkamer en ben ik dus op mezelf gaan wonen. Een periode waar ik nog steeds met heel veel PLEZIER op terugkijk, maar die uiteraard wel zijn eigen uitdagingen met zich meebracht en een duurdere optie was dan thuis blijven wonen. Toch wilde ik graag op kamers. Ik wilde dichtbij de universiteit wonen, zodat ik mee kon doen aan allerlei studie-activiteiten en het studentenleven. Bij de studentenhuisvester kon je alleen kiezen voor een wachtlijst voor ‘de hele stad’ of ‘voor 1 buurt’. Ik heb dat laatste gedaan. Ik had sneller een kamer kunnen krijgen als ik wat verder weg van de campus was gaan wonen en gekozen had voor de wachtlijst ‘de hele stad’, maar ik dacht: ‘als ik dan een uur reistijd heb naar mijn opleiding, dan kan ik net zo goed thuis blijven wonen!’ En ik wilde natuurlijk wel in een relatief veilige buurt wonen. Je gaat er vol voor, of helemaal niet.. De toen geldende bedragen aan studiefinanciering waren:
Ik heb de eerste paar jaar dan ook geen extra geld geleend, omdat ik geen schuld wilde opbouwen en liever werkte voor mijn geld (ik besefte toen nog niet dat ik geld beter voor mij kan laten werken.) Daar heb ik nog een ‘leuke’ anekdote over. Voordat ik aan mijn laatste jaar begon (mijn ‘Master’, zoals dat tegenwoordig heet), zei een van de docenten tijdens een introductie dat je ‘bij deze Master geen tijd zou hebben voor andere dingen, ook niet voor werk’. Allemaal LEUK en aardig, maar deze meneer kwam vast uit een ander milieu dan ik. Voor mij betekende niet werken, niet studeren, omdat ik het dan niet had kunnen betalen! En ik wilde zoals gezegd geen geld lenen. Leuk dus, zo’n opmerking dat je studie voor alles gaat. In het echte leven is het helaas niet zo mooi. Al met al ben ik gewoon altijd blijven werken naast mijn studie en heb ik die Master ook afgerond, daarmee bewijzend dat dat gewoon kon. Als je maar wilt (of beter gezegd, als je geen andere keus hebt en wel moet). Nooit geld geleend dus in Groningen. TOT ik besloot dat ik via mijn opleiding op uitwisseling wilde. Mijn studie bood via een uitwisselingsprogramma de mogelijkheid voor een half jaar naar het buitenland te gaan. Je hoefde dan geen collegegeld in het buitenland te betalen (omdat je in principe wordt uitgewisseld tegen de studenten die vanuit het buitenland hier komen studeren), echter je had uiteraard wel andere kosten. Ik ben naar de VS geweest en de voorwaarde voor een studievisum was onder andere dat je een bepaald bedrag op je rekening had. Zo’n buffer had ik niet. Vanaf dat moment ben ik toch geld gaan lenen en heb ik het maximale bedrag dat ik aan studiefinanciering kon krijgen op mijn rekening laten storten. Dit ‘extra’ geld heb ik gespaard ten behoeve van mijn geplande uitwisseling. De kamerhuur In Amerika was ongeveer 800 dollar per maand, en nogal een verschil met mijn kamerhuur in Nederland, die toen rond de 330 euro zat. Ik weet de bedragen niet meer exact, maar ik weet wel dat ik een hoop geld nodig had om mijn DOEL te bereiken. Ik weet ook nog dat ik het per se wilde en dat lenen dan maar voor lief nam. Hier heb ik achteraf overigens geen moment spijt van gehad! Deze uitwisseling leerde mij een hoop. Niet zozeer qua ‘onderwijs’/ inhoud, maar meer dat ik mijzelf kon redden in een vreemde omgeving in een ‘vreemd land’, dat ik niet snel heimwee heb en dat het interessant is de perspectieven te horen van mensen die in een heel andere cultuur zijn opgegroeid. En dat uit de eerste hand; er waren studenten van over de hele wereld. Echt een ervaring die ik iedereen aanraad! De regels qua studiefinanciering en terugbetaling zijn volgens mij inmiddels weer anders. Maar toen ik was afgestudeerd en ging werken (mijn eerste echte baan!), kreeg je volgens mij eerst een periode van twee jaar waarin je nog niets hoefde terug te betalen en ging je daarna maandelijks een bedrag betalen. Dit bedrag werd door DUO (toen nog IB-Groep) vastgesteld op basis van je inkomen. Voor mij was dat ‘gewoon’ hoe het was en ook LOGISCH dat als je eenmaal werkt, je gaat terugbetalen. Het was een ‘gegeven’. Ik heb me er verder dus ook niet erg in verdiept. Ik heb zelfs een keer een groter bedrag (3.000 euro) in een keer afgelost, omdat ik graag sneller van de schuld af wilde. Elke maand die afschrijving ergert me namelijk mateloos! Totdat ik in 2017 iemand sprak die zei dat hij zijn terugbetaling had gepauzeerd. “Kan dat dan”, vroeg ik? “Ja, dat kun je gewoon aangeven bij DUO.” Voor zover ik het begreep is deze persoon niet bepaald van plan überhaupt ooit zijn studieschuld af te lossen. Tegen die tijd is door de inflatie je schuld naar verhouding minder en hij ‘ziet dan wel verder’. Dit is niet mijn overweging. Ik vind het niet meer dan normaal dat je je schulden terugbetaalt, zeker als het gaat om sociale voorzieningen (zoals de studiefinanciering) die zijn betaald van belastinggeld. Wel ging ik nadenken over bovenstaande mogelijkheid, omdat ik bezig was met het VERSNELD aflossen van mijn hypotheek en ik het geluk heb dat ik in het cohort zit waarvoor op dit moment 0 % rente geldt op de lening bij DUO (dat rentepercentage wordt elke 5 jaar vastgesteld). Ik heb dus ingelogd op de ‘Mijn DUO’ omgeving om de mogelijkheden te onderzoeken. Het was inderdaad mogelijk mijn terugbetaling te pauzeren, onder de noemer van een ‘Verzoek aflosvrije periode’ voor een periode van maximaal 5 jaar. Ik heb dat toen aangevraagd en doe sindsdien dus tijdelijk geen aflossingen meer. Het leek mij VERSTANDIG meer geld over te houden voor het aflossen van mijn hypotheek, en nu ook voor het indexbeleggen, dan mijn studieschuld sneller afbetaald te hebben. Mijn studieschuld is namelijk relatief ‘voordelig’. Alleen al als je puur naar de rente kijkt, klopt mijn beslissing. Voor mijn hypotheek gelden rentes van respectievelijk 2,18 en 1,35 % Handiger dus om eerst deze schulden af te betalen dan de studiefinanciering waar nu 0 % rente voor geldt! Aan de andere kant: het hebben van een (studie)schuld is natuurlijk geen fijn gevoel. In mijn achterhoofd speelt wel de gedachte dat deze schuld er is en dat ik die ooit zal moeten afbetalen. Het gaat nog om een bedrag van ruim 13.000,- euro. Mijn rente op de studieschuld staat vast tot januari 2022 en ik heb mijn terugbetaling gepauzeerd tot IN 2022. Tegen die tijd was het plan mijn hypotheek volledig te hebben afbetaald. Dan zou ik de terugbetaling van mijn studieschuld dus makkelijker weer kunnen oppakken, want dan zou ik niet meer de maandelijkse hypotheek-afschrijving hebben. Nu het indexbeleggen erbij is gekomen, moet ik nadenken over de verhoudingen en hoe snel ik mijn hypotheek nu afgelost wil hebben. Ik ben er wel van overtuigd dat indexbeleggen op de langere termijn meer oplevert en dat het dus nog steeds het voordeligst is dat ik de afbetaling van mijn studieschuld voor nu heb gepauzeerd. Ik ben van plan de situatie jaarlijks te bekijken en dan te bepalen of ik nog op de juiste koers zit. Afhankelijk van wat de rente doet, kan ik altijd nog veranderingen aanbrengen. Het mooie is dat je, binnen de wettelijke kaders en regelingen, ZELF een aantal beslissingen kunt nemen en de regie voert. Bedenk hierbij wel dat uitstel hier niet leidt tot afstel en dat je na de aflosvrije periode gewoon weer je studieschuld moet gaan aflossen! Ieder voor zich moet dus bedenken wat in zijn/ haar situatie het handigst is. Verdiep je dus goed in de voor jou geldende regels en baseer je beslissingen op wat voor jou het beste past. - Zus B Barometerscore bijdrage aan Project Rijk Leven (1 = klein, 5 = groot): 4  Het hebben van schulden voelt niet fijn. Door PRL ben ik echter wel heel bewust bezig met wat nu rationeel gezien verstandig is, in plaats van financiële beslissingen te baseren op gevoel. Ook al waren we PRL in 2017 nog niet officieel gestart, waren we wel al langer bezig met het gedachtegoed. Ik ben ervan overtuigd dat dit op de langere termijn MEER gaat opleveren! Wat vind jij verstandig om te doen? Laat je reactie hieronder achter!
0 Reacties
Uw commentaar zal worden geplaatst nadat het is goedgekeurd.
Laat een antwoord achter. |
Categorieën
Archief
November 2019
 |
RSS-feed