Net als anderen vinden wij het HEERLIJK als mensen een kijkje in de keuken geven van hun eigen financiële situatie. Zoals aflosverhalen: HOEVEEL los je extra af op je hypotheek, wat is hierbij je DOEL en hoe pak je het aan? In dit blog vertel ik mijn eigen aflosverhaal en geef ik de exacte cijfers prijs. Tijdens het schrijven werd het meer en meer tekst, dus heb ik het verhaal opgedeeld in 3 blogs, die ik de komende tijd zal posten.
Dit is deel 1, waarin ik cijfers rondom mijn hypotheek deel en uitleg hoe het 'afloszaadje' geplant is. Deel 1: Het begin van mijn journey to FIRE
Het begon met Gerhard Hormann, of eigenlijk, met zijn boek: 'Hypotheekvrij! Je huis aflossen in 10 simpele stappen'.
Nee, dat is niet helemaal waar, ik moet verder terug.
Na het afronden van mijn studie, begon ik als Management Trainee bij een grote, internationale organisatie. De standaard-werkweek was 36 uur, dus ik was ook nog eens 1 dag in de twee weken vrij. SUPERTOF! Dacht ik. Als trainee, kreeg je twee keer een jaarcontract tijdens de duur van een tweejarige programma, waarbij veel in je werd geïnvesteerd. Elke maand een training door een gerenommeerd bureau, een vaste mentor en direct contact met managementleden. Het juiste moment om op zoek te gaan naar mijn eigen (koop)appartement. Dan kon ik eindelijk afscheid nemen van mijn gehuurde studentenkamer in een zeer lawaaiige omgeving. Vooral ‘s nachts heel vervelend, wanneer ik de volgende ochtend om 7 uur moest vertrekken om 9 uur op kantoor te zijn. [Side note: wij zijn opgevoed met de notie dat het goed is een eigen woning te hebben, in tegenstelling tot huren. Daar kun je over discussiëren, maar toen ik op zoek ging naar een nieuwe woning, kwam huren niet eens in me op en heb ik dus niet naar die opties gekeken. Bovendien: ik stond nergens ingeschreven voor een sociale huurwoning en met mijn eerste baan verdiende ik sowieso teveel, geloof ik. Ik snap dat dat een luxeprobleem is. Echter, dan wordt de afweging dus: zelf iets kopen of huren in de (prijzige) privé-sector.] Bovenstaande was vlak vóór de crisis uitbrak in 2008/ 2009, maar dat wist ik toen natuurlijk nog niet. Huizenprijzen waren op een HOOGTEPUNT en ik moest dan ook best wat moeite doen überhaupt iets te vinden én de financiering rond te krijgen, als alleenstaande starter. [Side note: achteraf gezien was dit natuurlijk niet het beste moment om te kopen. Er waren echter maar een paar mensen die ‘een crisis’ voorspelden, dat las ik later pas in het boek van de heer Hormann. En je kunt de toekomst sowieso niet voorspellen; niemand weet wanneer er precies een nieuwe crisis begint en hoe lang die aanhoudt. En daarbij: ik zie een huis niet als een investering; het is iets dat mij ‘woongenot’ biedt. Als werkende, wilde ik graag weg uit mijn studentenkamer en je moet nou eenmaal ergens wonen. En ja, ik had ook nog wat eisen en wensen bij die nieuwe woonruimte.] Ik had me onder andere voor een aantal nieuwbouwprojecten opgegeven, waarbij je standaard op een wachtlijst kwam, omdat de vraag telkens vele malen groter was dan het aanbod. Op een gegeven moment kwam er een telefoontje over een van die projecten, waarbij er circa 200 INSCHRIJVERS voor 16 appartementen waren. Er waren uiteindelijk toch nog 3 bouwnummers beschikbaar en als ik interesse had, mocht ik daaruit KIEZEN. Er waren blijkbaar veel mensen die afzagen van de koop. Mijn vermoeden is dat ze de financiering niet rond kregen. Het ging om kleine appartementen met slechts één slaapkamer, dus de geïnteresseerden waren veelal jonge en single starters op de woningmarkt. De vraagprijs voor de woning die mij het meest aansprak? Net geen 2 ton: 199.000 Euro, voor een appartement van zo'n 50 M². Van onderhandelen over de vraagprijs was in die tijd geen sprake.
De VOLGENDE STAP was langsgaan bij hypotheekverstrekkers voor de financiering. Ik ben bij meerdere banken en hypotheekadviseurs langs geweest om me te oriënteren op de hypotheek. Ongeveer 6, ik ben graag goed geïnformeerd. ;) Ik weet nog dat een aantal van deze partijen bleven duwen richting een beleggingshypotheek, terwijl ik toch duidelijk had aangegeven dat NIET te willen. Bij zo’n groot bedrag wil ik graag snappen hoe het werkt. Ik had me echt in het onderwerp ‘hypotheek' verdiept, maar snappen deed ik zo’n beleggingshypotheek nog steeds niet echt en de risico’s leken mij erg GROOT. Elke maand een groot bedrag inleggen, met de kans dat al dat geld op een gegeven moment ‘verdampt’ is? Nee, dank je.
Verder weet ik nog goed dat ik het met een financieel adviseur had over een ‘aflossingsvrije hypotheek’. De adviseur legde uit hoe het werkt en ik keek hem verward aan. Mijn vraag: “wat gebeurt er dan na die 30 jaar dat je hypotheek loopt? Dan heb je nog steeds de GEHELE SCHULD (het totaalbedrag van je huis) open staan?” Het antwoord van de adviseur: “Ja, dat klopt. Maar dat is nog zo ver weg. De meeste mensen hebben zoiets van: dat zien we dan wel. En door de inflatie wordt je schuld sowieso 'kleiner'.” Dat vond ik toen al ONBEGRIJPELIJK en heel onverantwoordelijk. Anders dan de reactie van ‘de meeste mensen’, als ik hem mag geloven. Uiteindelijk, na veel gesprekken met vrienden en familie en intern beraad, koos ik toch voor een volledig aflossingsvrije hypotheek. Het voordeligst was dat bij Nationale Nederlanden, met een rentepercentage van 4,95 % voor 10 jaar vast. Mijn hypotheekbedrag was 210.000 Euro, zodat ik wat extra geld had voor meerwerk. Daarnaast had ik ook nog wat spaargeld om in te zetten. Ik zag de risico’s en met mijn starters-salaris en VOORUITZICHTEN was het op dat moment de meest aantrekkelijke optie. En volgens de adviseur had je “met een aflossingsvrije hypotheek het meeste voordeel van de hypotheekrenteaftrek”. Na de HUIZENCRISIS, die een paar maanden nadat ik mijn appartement had gekocht uitbrak, werd uiteraard pijnlijk duidelijk wat de gevolgen waren van al die aflossingsvrije hypotheken en TORENHOGE leningen die huizenkopers hadden afgesloten in de periode voor de crisis. Mijn appartement werd op dat moment nog gebouwd en zou opgeleverd worden in 2009. Voor mij was er toen nog geen probleem: ik had een goede baan met een vast inkomen en kon AL mijn lasten gewoon betalen. Wat interesseerde het mij dat de WOZ-waarde van alle woningen daalde? Totdat in 2009 mijn baan niet zo zeker meer was als ik dacht. Het ging niet zo goed in de industrie waarin ik toen werkte. En dit is een understatement. De betreffende organisatie heeft sinds 2009 jaar op jaar de ‘kaasschaafmethode’ gebruikt om het aantal fte's te verminderen. Moet je je voorstellen: reorganisatie na reorganisatie en dus CONTINU IN ONZEKERHEID zitten. Niet zo best voor de sfeer op kantoor. Daarbij kwam ik erachter dat ‘hard werken’ helemaal niet loont. Iets dat mijn ouders ons altijd hebben voorgehouden. Om te investeren en te laten zien dat ik LOYAAL en gemotiveerd was, werkte ik ‘s avonds en in het weekend. En na elk project (om de paar maanden) kreeg ik hele GOEDE beoordelingen. Toch kreeg ik te horen dat ook trainees geen ‘baangarantie’ kregen (dat had de vorige lichting trainees wel gekregen) en dat we maar ‘moesten solliciteren op functies die beschikbaar kwamen de komende periode’. Voor mij waanzin, dat je zoveel INVESTEERT in jonge mensen, met bepaalde doelen (vernieuwing, verjonging, want de gemiddelde leeftijd was vrij hoog, meer gericht zijn op IT en mee met de tijd etc.) en vervolgens zoiets doet. Aan de andere kant: met twee keer een jaarcontract weet je dat je ‘zekerheid’ lager is. Je verwacht alleen zo’n beslissing niet, zeker als een organisatie aangeeft TEVREDEN te zijn over je werk. Achteraf zou ik waarschijnlijk toch weer dezelfde keuzes maken. Ik zag het toen als een GOEDE investering in mijn C.V. (en nu nog). In de twee jaar dat ik er zat heb ik zeer waardevolle lessen geleerd, zo aan het begin van mijn carrière. Bijvoorbeeld dat goede contacten onderhouden met ‘key figures’ binnen zo’n soort bedrijf eerder leidt tot promotie dan hard werken. De vraag is of je dat wilt. Maar dat is een ander verhaal, voor wellicht een andere keer... In het volgende deel meer over de periode van stress en onzekerheid die volgde na het bovenstaande en mijn journey to FIRE.
Barometerscore bijdrage aan Project Rijk Leven (1 = klein, 5 = groot): 5
In deze periode is het zaadje voor mijn pursuit of FIRE geplant. Er waren goede en slechte momenten, maar hoort dat niet bij het leven? De ervaringen hebben geleid tot waar ik nu ben en daar zie ik het goede van in!
Hoe pak jij het aflossen op je hypotheek aan en welke KEUZES maak jij hierin? Laat een reactie achter, want we vinden het zoals gezegd altijd heel interessant andermans VERHALEN te lezen!
Als je graag uitgebreider je aflosverhaal (anoniem) wil DELEN via deze site, neem dan contact met ons op, zodat we een (schriftelijk) interview met je kunnen plannen! - Zus B
0 Reacties
Uw commentaar zal worden geplaatst nadat het is goedgekeurd.
Laat een antwoord achter. |
Categorieën
Archief
November 2019
 |
RSS-feed