 Tijgermoeder Een tijd geleden las ik het boek Strijdlied van de Tijgermoeder geschreven door de Chinese in Amerika wonende Amy Chua. Chua is professor aan Yale Law School en moeder van twee dochters. Chua beschrijft hoe zij het MAXIMALE van haar dochters verlangt. Zij dienen uitmuntende resultaten te behalen op school en elke dag meerdere uren te besteden aan het perfect leren beheersen van een muziekinstrument. Spelen met andere kinderen zit er dus niet in. Twee dochters De oudste dochter gaat daar heel anders mee om dan de jongste dochter. De oudste dochter schikt zich VOLLEDIG naar de wil van haar moeder, de jongste dochter hangt haar viool uiteindelijk aan de wilgen. Vader komt nauwelijks in beeld, raar vind ik dat. Ik kon niet echt een duidelijke conclusie of leercurve bij Chua ontdekken. Ik heb het gevoel dat zij het vooral erg jammer vindt dat haar jongste zich niet schikt naar haar wil, hoewel ik denk dat de jongste erg ver gaat voor haar moeder. Zo wordt zij gekoeioneerd door een ‘belangrijke’ muziekjuf die haar moeder last minute voor een optreden nog voor haar dochter had geregeld. De tranen vliegen in je ogen als je leest hoe verdrietig en stressvol dit voor de dochter verloopt. Knuffelbeer Hoe zit het dan bij mij? In Nederland vinden we- denk en hoop ik- het geluk van onze kinderen het belangrijkst. Nederlandse kinderen mogen zeggen wat zij denken en hebben volgens mij een heerlijk leven zonder al te veel huiswerk of druk. Ahum, in mij schuilt ergens wel een TIJGERMOEDER. Regelmatig komt ze grommend tevoorschijn, vooral rond de Cito toetsen. Ik hecht enorm aan goede schoolresultaten en push mijn kinderen wel om hun best te doen op school. Ik zie geen reden voor middelmatigheid veroorzaakt door passief gedrag. Ze gaan ook naar verschillende clubjes (sport, toneel, muziek) en we bezoeken vaak musea. Ik betrap mijzelf erop dat ik vaak nadenk over het EDUCATIEVE aspect van een uitje, spelletje of gespreksonderwerp. Maar toch of daarbij, mijn kinderen zijn gelukkig, spelen veel met vriendjes en hangen vaak in gelukkige zombie-toestand aan hun spelcomputer. De juiste mix Ik denk dat het goed is om ze bij te brengen dat ze HUN BEST kunnen doen. Daar plukken ze nu en later de vruchten van. De juiste mix van aanmoedigen en leef en laat leven heb ik nog niet gevonden. Het blijft een constante strijd in mijn hoofd en gedrag. Zolang mijn kinderen lachen en lekker brutaal zijn, goed in hun vel zitten en graag naar school gaan, blijf ik ze zo rijk mogelijk opvoeden. Wellicht ben ik een knuffeltijgerbeer? Barometerscore bijdrage aan Project Rijk Leven (1 = klein, 5 = groot): 4  Mijn kinderen aanmoedigen om het beste uit hunzelf te halen draagt bij aan een mooie TOEKOMST voor hen. En mijn leven als moeder wordt daardoor ook rijker, ik mag ze daarbij ondersteunen en motiveren. Het is wel OPPASSEN dat de BALANS niet doorslaat. Hoeveel belang hecht jij aan de schoolresultaten van jouw kind? Laat jouw reactie hieronder achter!
- Zus A
0 Reacties
Uw commentaar zal worden geplaatst nadat het is goedgekeurd.
Laat een antwoord achter. |
RSS-feed
